Selamınız için çok teşekkür ederim. Anneannemler ve babaannemler ki, biz her ikisine de nine deriz. Mübadelede ülkeye son gelenlerden olmuşlar. İkisi de Aydın Söke ilçesine bağlı Yenihisar(eski Rum adı Yoran, yeni adı Didim)'a yerleşmişler. O zamanlar bölgenin tek geçim kaynağı tütüncülük. Ama deniz kenarları hem yer altı sularının tuzlu olması, hem de esintide tuzlu hava tütünü kuruttuğu için, deniz kıyılarını kimse istememiş. Her iki ninemler de(dedelerden bahsetmiyorum, çünkü ben ikisini de göremeden ölmüşler) birer koy bölgesini almışlar. Daha doğrusu onlara o zamanlar için makbul olmayan deniz kıyıları kalmış. Biz o zaman Söke'de yaşıyoruz. 4 kardeşin en küçüğü benim ve hepimiz Söke'de doğduk. Yazları ninemlere giderdik. Tütün kırar, tütün dizerdik. Eller katran simsiyah olur. Tabii ben o zaman çok küçüğüm öylesine yapardım bunları. 

Ama deniz kıyısında geçti tüm çocukluğum. Atlarımız vardı. Eyersiz binerdik. Ben amcamla, abilerim beraber ayrı ayrı atlara biner, onları sulamak için götürdüğümüz kuyuya kadar yarış yapardık. Su kabakları ile denizde yüzerdik. Su kabağı şimdiki deniz simidi. İçi boş olduğu için insanı denizde yukarıda tutardı. Sonra büyüdük, ilk okul, orta-lise hep buralarda yazlıklarımız vardı. Yaz boyunca deniz kıyısında olurduk. O nedenle denizin her mevsimini, balık tutmayı çok severim. Her fırsatta deniz kıyısına ya da tekneye kaçmak için fırsat kollarım. Bu Kaş kaçamağı da çok iyi geldi. Neredeyse, Ege, Akdeniz'de görmediğim tek kıyı Kaş idi. Onu da görmüş oldum. Deniz ile ilgili her şey bana huzur veriyor. Stresimi alıyor. O yüzden aynen dediğiniz gibi her mevsimini yakalamaya çalışırım:)

Doas için dediğiniz olabilir. Yine her zaman yaptıkları gibi yoğun bir baskı yapıyorlar. Ama beklentilerimi koruyorum. Bu baskı ve sonrası sizin dedikleriniz nedeniyle olabilir.

    Saygılarımla
    Aydın Eroğlu
     Stratejist
   Finans Yazarı
www.borsaanalizci.com
Twitter: @aydineroglu_